Szlak zielony Schronisko Andrzejówka (810 m) – Rybnica Leśna

Kategoria: Szlaki piesze gminy Mieroszów, Szlaki piesze Gór Suchych, Szlaki piesze powiatu wałbrzyskiego
Tagi:

Szlak zielony Schronisko Andrzejówka (810 m) – Rybnica Leśna
Schronisko Andrzejówka (810 m) – (2,6 km) Rybnica Leśna
Krótki odcinek szlaku, prowadzącego północnym skrajem Gór Suchych. Biegnie asfaltową szosą w dolinie Rybnej. Po drodze schronisko Andrzejówka i drewniany kościół w Rybnicy Leśnej.


Trasa zaczyna się koło schroniska Andrzejówka, położonego na Przełęczy Trzech Dolin, dokąd szlak zielony biegnie z Unisławia Śląskiego przez Sokołowsko.
Przełęcz Trzech Dolin (810 m) położona jest w centralnej części Gór Suchych, jej nazwa pochodzi od zbiegających się tu dolin Sokołowca, Rybnej i Złotej Wody. Przełęcz zbudowana jest z porfirów i melafirów, oddziela od siebie szczyty Waligóry (936 m), Granicznej (846 m) i Klina (866 m). Znajduje się tu duży węzeł szlaków pieszych i rowerowych oraz schronisko Andrzejówka.
Schronisko zostało otwarte w 1933 r. przez towarzystwo Waldenburger Gebirgsverein z Wałbrzycha z inicjatywy jego prezesa, aptekarza Andreasa Bocka, stąd pierwotna nazwa Andreasbaude. Zbudowano je wg projektu F. W. Kronkego, autorem stylowego wystroju wnętrz był H. Brochenberger. W momencie otwarcia w obiekcie było 25 miejsc noclegowych. W 1936 r. przez dwa tygodnie mieszkała tu królowa holenderska Wilhelmina z córką Julianą. W latach 1944-45 w schronisku mieścił się ośrodek Hitlerjugend i siedziba grupy obrony przeciwlotniczej. W 1948 r. obiekt przejął wałbrzyski oddział PTT (od 1953 r. PTTK), w 1968 r. powstały pierwsze wyciągi narciarskie, w 1978 odbył się pierwszy narciarski Bieg Gwarków. Budynek posiada przeszklone werandy na parterze i węższe piętro, nakryty jest 4-spadowym dachem, wewnątrz zachował się oryginalny wystrój w stylu ludowym. Przy wejściu znajduje się tablica pamiątkowa, ufundowana w 1981 r. ku czci działacza PTTK Jerzego Cholewickiego (1892-1976).


Idziemy razem ze szlakiem niebieskim i czerwonym w dół, szosą dojazdową do schroniska, biegnącą doliną Rybnej. Po prawej mamy malowniczą Halę pod Klinem z wyciągami narciarskimi, po lewej zbocze Granicznej (846 m). Szlaki niebieski z czerwonym skręcają w prawo do Rybnicy Małej i Jedliny-Zdroju. Schodzimy dość stromo w dół, przed nami potężny kamieniołom melafirów uruchomiony na początku XX w., który wrzyna się w zbocze Granicznej i Bukowca (898 m), istnieją także plany poszerzenia go o drugą stronę doliny, co przyniosłoby nieodwracalne szkody przyrodnicze i krajobrazowe.

Wkraczamy do Rybnicy Leśnej, mijając kilka starych domów i murowano-szachulcowy spichlerz.
Rybnica Leśna – wieś w gminie Mieroszów, położona w dolinie Rybnej, wrzynającej się między Bukowiec (898 m) i Klin (866 m) w Górach Suchych. Powstała przed końcem XIII w., wzmiankowana była w 1305 r., związana była z pobliskim zamkiem Rogowiec. Na początku XVI w. wieś została opuszczona i ponownie zasiedlona przez Hochbergów w 1548 r. jako ośrodek górnictwa rud srebra. W 1608 r. ewangelicy wznieśli tu kościół, zwrócony katolikom w 1654 r. W czasie wojny 30-letniej wieś została spustoszona, upadło też górnictwo. W XVIII w. Rybnica Leśna była bogatą wsią rolniczą z wolnym sołectwem, w 1. połowie XIX w. rozwinęło się tkactwo chałupnicze. Potem pojawili się turyści, ok. 1880 r. we wsi powstała gospoda Zum Hornschloss, na początku XX w. powstał kamieniołom melafirów. W czasie 1. wojny światowej chłopi buntowali się przeciwko kontrybucjom wojskowym. W okresie międzywojennym działały tu 2 gospody i schronisko młodzieżowe. Po wojnie wieś nabrała charakteru rolniczego, chociaż przez wiele lat działało nadal schronisko młodzieżowe. Dzisiaj powoli rozwija się funkcja letniskowa.


W centrum wsi mijamy ciekawą agroturystykę Chata Zbója z własną sztolnią górniczą. Za nią znajduje się drewniany kościół św. Jadwigi.
Drewniany kościół św. Jadwigi powstał w 1608 r. w zakolu Rybnej. Posiada konstrukcję zrębową na kamiennej podmurówce, prostokątną nawę, mniejsze prezbiterium, kruchtę i zakrystię. Nakryty 2-spadowym dachem krytym gontem z 6-boczną sygnaturką z ostrosłupowym hełmem. Wewnątrz obiegające nawę empory, na stropie renesansowa polichromia. Renesansowy ołtarz z 1611 r., ambona z 1610 r., chrzcielnica z ok. 1630 r., barokowe rzeźby z XVIII w., na ścianie barokowe epitafia z XVII-XVIII w. Obok brama-dzwonnica z ok. 1608-1865 r. z murowanym dołem i drewnianą górą o konstrukcji słupowo-zastrzałowej, zwieńczona wysokim dachem z chorągiewką. Na cmentarzu rosną okazałe lipy.

Docieramy do głównego skrzyżowania z szosą nr 380 Głuszyca – Unisław Śląski, gdzie kończy się nasza trasa. Szlak zielony biegnie dalej do Wałbrzycha Głównego.

Dodaj komentarz