Szlak św. Jakuba Via Regia (boczny) Zębice – Święta Katarzyna – Siechnice

obraz-092

Szlak św. Jakuba Via Regia (boczny) Zębice – Święta Katarzyna – Siechnice
Zębice – (2,8 km) Święta Katarzyna – (6,3 km) Siechnice
Odcinek bocznej trasy Szlaku św. Jakuba Via Regia. Prowadzi przez rolnicze tereny Równiny Wrocławskiej drogami polnymi, w miejscowościach ulicami. Umożliwia zwiedzenie gotyckiego kościoła w Świętej Katarzynie.


Trasa zaczyna się na skrzyżowaniu szosy Sulimów – Siechnice z drogą bitą Zębice – Święta Katarzyna, 1,5 km od centrum Zębic. Szlak główny idzie z Sobociska szosą do Siechnic, my natomiast wybieramy trasę alternatywną i idziemy bitą drogą w stronę Świętej Katarzyny.


Po dłuższej chwili docieramy do Świętej Katarzyny i ul. Nowej.
Święta Katarzyna – wieś w gminie Siechnice, położona na granicy Równiny Wrocławskiej i Doliny Odry. Nazwa pochodzi od imienia patronki – św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Wzmiankowana w 1257 r. jako wieś założona na trakcie handlowym Wrocław – Nysa. W 1364 r. istniała tu wieża mieszkalno-obronna, niezachowana do naszych czasów. Święta Katarzyna została poważnie zniszczona w czasie wojny 30-letniej. W 1637 r. dobra we wsi podzielono na dwie części, jedną z nich w latach 1662-1810 posiadał wrocławski klasztor Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, a w latach 1842-1937 rodzina von Saurma-Jeltsch. Druga część była w rękach świeckich właścicieli, m.in. Sigismunda Fuersta (1651-74) i rodziny Lewaldów (1871-1937). W 1842 r. doprowadzono linię kolejową na trasie Wrocław – Oława.
Na skrzyżowaniu z szosą z Sulimowa idziemy na wprost ul. Dąbrowskiego i potem w prawo w ul. Główną.

Po lewej mijamy pomnik poległych w wojnach prusko-austriackiej 1866, prusko-francuskiej 1870-71 1. wojnie światowej. Na skrzyżowaniu z ul. Żernicką z lewej dochodzi żółty szlak wokół Wrocławia z Żernik Wrocławskich. Docieramy do kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej wzniesiony został przed 1257 r. i jest jednym z najstarszych ceglanych kościołów na Śląsku. Fryzy arkadowe wykazują związek z architekturą romańską. Patronat nad nim w XV-XVI w. sprawowały dominikanki z wrocławskiego klasztoru św. Katarzyny i wrocławska rada miejska. Na pocz. XVI w. wzniesiono wieżę. W latach 1552-1654 przejęty przez protestantów. W 1720 r. spłonął ale został szybko odbudowany. W poł. XVIII w. zbudowano wschodnią część prezbiterium i aneksy nawy głównej, którą przykryto sklepieniem kolebkowym z lunetami. Z lat 1743-48 pochodzi też wyposażenie wnętrza. W 1911 r. powstał portal zachodni, w latach 1927-29 Hugo Hesse wykonał polichromię na sklepieniach. Zniszczony w 1945 r. i odbudowany w latach 1952-54, w latach 1992-94 odtworzono hełm na wieży. Obok plebania z lat 1900-20. Wokół mur cmentarny z XIX/XX w., z fragmentami z 1. poł. XVII w. Na jednym z filarów późnogotycka kapliczka z ok. 1500 r. z przedstawieniami Ukrzyżowania, śś. Jadwigi i Barbary, na odwrocie w 1656 r. wykuto inskrypcję upamiętniającą przywrócenie kościoła katolikom. Brama południowa z 1. poł. XVII w., brama zachodnia z 2. poł. XVIII w.



Od kościoła idziemy nadal ul. Główną, razem z żółtym szlakiem. Po lewej mijamy klasztor szarytek, obecnie ss. Elżbietanek z XIX/XX w. Siostry przybyły w 1895 r. i prowadziły ambulatorium dla chorych, przedszkole i szkołę muzyczną. Następnie mijamy zabytkowy budynek poczty i karczmę.

Przekraczamy tory linii Wrocław – Opole obok stacji Święta Katarzyna, której budynek pochodzi z 2. poł. XIX w.

Idziemy jeszcze chwilę ul. Główną, by po chwili skręcić w prawo w ul. Łąkową (szlak żółty idzie dalej prosto). Koło polnego krzyża skręcamy w drogę polną w lewo i wkraczamy w granice Siechnic.

Idziemy skrajem rozbudowującego się osiedla mieszkaniowego, przekraczamy rzekę Szaloną (Zieloną) i docieramy do głównej ul. Opolskiej (szosa Wrocław – Oława), gdzie skręcamy w prawo.

Mijamy neogotycką kapliczkę słupową z wizerunkiem Piety i skręcamy w lewo w ul. Świerczewskiego.

Za budynkiem straży pożarnej docieramy do ul. Kościelnej i łączymy się z główną trasą, która przychodzi z prawej.

Szlak Via Regia prowadzi dalej do Wrocławia.

Dodaj komentarz