Szlak czerwony rowerowy Pierwoszów – Piotrkowiczki – Szewce

Kategoria: Szlaki rowerowe gminy Wisznia Mała, Szlaki rowerowe Wzgórz Trzebnickich
Tagi:

Szlak czerwony rowerowy Pierwoszów – Piotrkowiczki – Szewce (16,1 km) 

Pierwoszów – (3,5 km) Wysoki Kościół – (5,6 km) Piotrkowiczki – (9,8 km) Strzeszów – (16,1 km) Szewce
Odcinek Trzebnickiej Pętli Rowerowej, wyznakowanej wokół powiatu trzebnickiego. Trasa biegnie lekko pofalowanym południowym przedpolem Wzgórz Trzebnickich, prowadzi terenami rolniczymi. Nawierzchnia – głównie lokalne szosy asfaltowe, odcinek Piotrkowiczki – Strzeszów drogą bitą. Po drodze dwór w Pierwoszowie, gotycki kościół i dwór w Piotrkowiczkach, gotycki kościół i barokowy pałac w Strzeszowie oraz gotycki kościół w Szewcach.


Trasa zaczyna się na skrzyżowaniu ul. Leśnej i Wrocławskiej w Pierwoszowie (gm. Wisznia Mała), dokąd szlak czerwony biegnie z Łoziny. Prowadzi tędy także szlak zielony Krzyżanowice – Pierwoszów.
Pierwoszów wzmiankowano z 1352 r. jako Pirwosow, nazwę zgermanizowano później na Pürbischau, północną część wsi zwano Klein-Schwumding bądź Klein-Schwiending, należała ona do folwarku Machnice. Wieś należała pierwotnie do kanoników wrocławskich. Istniał tu dwór z folwarkiem, obecnie miejscowość rozbudowuje się jako zaplecze aglomeracji wrocławskiej. W 2007 r. odnaleziono tu stanowisko rzadkiej rośliny – szafirka miękkolistnego.
Jedziemy główną ul. Wrocławską, przekraczamy dolinę Ławy, za którą można podjechać w lewo do dworu.


Skromny dwór pochodzi z 2. poł. XIX w., znajduje się w nim świetlica wiejska.

Wjeżdżamy lekko na grzbiecik na skraju widocznych po prawej Wzgórz Trzebnickich, wzdłuż których będziemy jechać do Piotrkowiczek.

Opuszczamy Pierwoszów, jedziemy szosą przez pola i docieramy do granicy Wysokiego Kościoła po prawej i Wiszni Małej po lewej.

Nazwa pierwszej z miejscowości uzasadniona jest położonym na wzgórzu i górującym nad okolicą kościołem z klasycystyczną nawą z 1828 r. i neogotycką wieżą z 1890 r.

Jedziemy ul. Pierwoszowską do pomnikowego dęba i przecięcia bardzo ruchliwej szosy nr 5 Wrocław – Poznań, wzdłuż której znajduje się ciekawa ścieżka rowerowa. Przejeżdżamy wiaduktem nad drogą ekspresową S5, która przejmie większość ruchu ze starej szosy, po prawej widać nasyp dawnej kolei wąskotorowej Wrocław – Trzebnica, wspinającej się niegdyś zakosami na grzbiet wzgórz, znajdował tu się przystanek Wysoki Kościół.
Kolej wąskotorowa została otwarta w 1898 r. na odcinku Wrocław – Trzebnica – Prusice, gdzie łączyła się z trasą do Żmigrodu i Milicza. Odcinek Wrocław – Trzebnica zamknięto w 1967 r. i rozebrano w 1971 r.

Docieramy do Piotrkowiczek, lekkim podjazdem ul. Spacerową osiągamy centrum wsi z kościołem i dworem.

Piotrkowiczki wzmiankowane były w 1203 r. jako Potrocowichi, nazwa pochodzi od imienia Piotr. Późniejsza nazwa niemiecka brzmiała Peterwitz. Na pocz. XX w. wieś była podzielona na część wchodzącą w skład fideikomisu w Wiszni Małej i kilka mniejszych folwarków, posiadających różnych właścicieli.
Gotycki kościół Najświętszego Serca PJ wzmiankowany był w 1325 r., proboszcz Paulus ufundował w 1375 r. ołtarz dla katedry we Wrocławiu. Ok. 1530 r. kościół został przejęty przez ewangelików, w których władaniu znajdował się do 1945 r. Obecna budowla pochodzi z pocz. XV w. i została przebudowana w XIX w. Obok stoi drewniana dzwonnica z pocz. XIX w. Wewnątrz XVII-wieczne epitafia i późnorenesansowa ambona. Pod kościołem stoi pomnik poległych w walce o wolną Polskę.

Za kościołem znajduje się skromny dwór z pocz. XX w. z zegarem w szczycie.

Na końcu Piotrkowiczek docieramy do końca podjazdu na krawędzi Wzgórz Trzebnickich, po czym zjeżdżamy lekko w kierunku Mienic.


Przed wsią skręcamy w lewo w malowniczo pofalowaną drogę bitą, z grzbieciku ładnie widać Wilczyńskie Lasy po prawej. Oddalamy się od wzgórz, zjeżdżamy lekko do doliny Ławy i położonego w niej Strzeszowa.

Strzeszów wzmiankowany był jako Stresevic w dokumencie ks. Henryka I Brodatego z 1204 r., przekazującym wieś klasztorowi cysterek w Trzebnicy. Późniejsza nazwa niemiecka brzmiała Striese. Miejscowość została poważnie zniszczona podczas wojen husyckich w XV w. W latach 1567-1904 należała do rodziny von Rehdigerów, którzy ustanowili tu fideikomis. W XIX w. w jego skład wchodziły Szewce, do Strzeszowa natomiast należał odrębny folwark Lohe (Ława).
Ul. Mienicką koło fermy docieramy do centrum wsi i kościoła, można tu podjechać w lewo do pałacu.
Gotycki kościół Podwyższenia Krzyża Św. wzmiankowano w 1374 r. Zniszczony w czasie wojen husyckich, odbudowany w 1498 r. i restaurowany w XIX/XX w. Obok stoi drewniana dzwonnica z pocz. XIX w. i krzyż pojednania z utrąconymi ramionami. Wewnątrz późnorenesansowy strop z XVII w. Przed kościołem pomnik 800-lecia Strzeszowa.

Na miejscu pałacu znajdował się prawdopodobnie drewniany dwór obronny lub myśliwski książąt oleśnickich. Został nabyty w 1567 r. przez późniejszego starostę generalnego księstwa wrocławskiego, Nicolausa II von Rehdigera (stąd data nad jednym z okien) i przebudowany na renesansowy dwór otoczony fosą. Został on przekształcony na barokową rezydencję w latach 1650-60 i ponownie po zniszczeniach wojny siedmioletniej (1756–63), kiedy został splądrowany przez wojska rosyjskie. Dzisiejszy wygląd zawdzięcza neobarokowej przebudowie w latach 1900–02. W 1945 r. pałac został kwaterą wojsk radzieckich, do 1947 r. mieścił się w nim szpital wojskowy Armii Czerwonej a później PGR, od 1995 r. własność prywatna. Pałac otacza park z 2. poł. XIX w., obok znajduje się źródło wody oligoceńskiej.

Skręcamy w prawo w równoległą do głównej ul. Ozorowicką i jedziemy wzdłuż Ławy, po czym w lewo na mostek i w prawo w główną ul. Lipową, biegnącą z Wiszni Małej.

Opuszczamy Strzeszów, podjeżdżamy na niewielkie wzgórze z ciągnącym się pasem zieleni. Następnie zjeżdżamy do dolinki na skraju Ozorowic, gdzie w lewo, z prawej przychodzi szlak zielony z Pęgowa.

Podjeżdżamy na wzgórze Zielnica (142 m) z widokiem na Ozorowice z gotyckim kościołem, dalej znajduje się cmentarz i kaplica w Szewcach.
Szewce wzmiankowano w 1322 r. jako Szewecz, była to wieś służebna, stąd nazwa pochodząca od mieszkających tu rzemieślników. Niemiecka nazwa brzmiała Schebitz, od XVIII w. Schegitz Mieszkańcy płacili niegdyś daninę dziekanowi kapituły katedralnej we Wrocławiu.
Ul. Strzeszowską zjeżdżamy do wsi, na skrzyżowaniu łukiem w prawo, w lewo odchodzi szlak zielony do Wrocławia – Widawy. Jedziemy nadal główną ul. Strzeszowską, do widocznego po lewej kościoła.

Gotycki kościół św. Anny pochodzi z 1. poł. XIV w., przebudowany w XVIII w., kiedy zmieniono wtedy sklepienie prezbiterium na krzyżowe, przekształcono okna i przypory, i zbudowano dwa ostrołukowe portale. Jednonawowy, oskarpowany na narożach, we wnętrzu barokowy ołtarz główny z pocz. XVIII w. z obrazem św. Anny pędzla F.A. Schefflera z 1740 r., renesansowa chrzcielnica z pocz. XVII w. i rokokowa ambona.

Mijamy szkołę, docieramy do ul. Wrocławskiej, którą biegnie ruchliwa szosa Wrocław – Oborniki Śląskie, gdzie w lewo i od razu w prawo w ul. Długą (krótka droga wojewódzka nr 404). Docieramy nią do przejazdu koło stacji Szewce, gdzie kończy się nasza trasa.

Szewce położone są na linii kolejowej Wrocław – Poznań, zbudowanej w 1856 r., jednak sama stacja powstała w 1873 r. Linia została zelektryfikowana w 1970 r. i zmodernizowana na odcinku do Rawicza w latach 2009-15. Budynek stacji pochodzi z 1873 r.

Szlak czerwony biegnie dalej do Urazu.

Dodaj komentarz