Żeby zobaczyć przebieg trasy kliknij ikonkę „zobacz wszystkie warstwy danych”
4,9 km 1.15 h
Ruda Sułowska – 2,2 km – Staw Przydrożny – 2,7 km – Ruda Sułowska
Dojazd – Ruda Sułowska – sezonowe połączenia autobusowe Kolei Dolnośląskich z/do Milicza (linia D7 Wrocław – Oleśnica – Krotoszyn).
Krótki spacer ścieżką dydaktyczną z kompleksu Naturum w Rudzie Sułowskiej, wokół Rezerwatu Stawy Milickie (Kompleks Ruda Sułowska).
Trasa zaczyna się przy kompleksie Naturum w Rudzie Sułowskiej. Można tu skorzystać z sezonowych połączeń autobusowych, skomunikowanych z pociągiem Kolei Dolnośląskich w Miliczu.
Centrum Edukacyjno-Turystyczne Naturum, którego właścicielem jest Spółka Stawy Milickie SA, powstało przy gospodarstwie rybackim w Rudzie Sułowskiej. Głównym obiektem kompleksu jest trzygwiazdkowy hotel Naturum oraz Gospoda 8 Ryb, w której serwowane są potrawy z ryb ze Stawów Milickich. Można tu zwiedzić Muzeum Tradycji Rybactwa Stawów Milickich i Doliny Baryczy, obejmujące skansen narzędzi i urządzeń związanych z gospodarką stawową, udostępnionych przez Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu oraz Dom Rybaka. W skład CET wchodzi również: Zwierzyniec, Ścieżka Zmysłów, płuczka rybna i edukacyjny plac zabaw. Ruda Sułowska nosi miano „bocianiej wioski”, znajduje się tu największe skupisko gniazd bociana białego na Śląsku (10-12 par).
Pierwszy etap naszej trasy będzie prowadził czerwonym szlakiem rowerowym. Z hotelu Naturum idziemy chwilę szosą w stronę Sułowa, po czym skręcamy w boczną ulicę. Mijamy agroturystykę Głowaczówka i dawny młyn, po czym przecinamy Młynówkę Sułowską, zasilającą w wodę stawy Kompleksów Ruda Sułowska, Niezgoda i Radziądz. Na Młynówce znajduje się jaz z miejscem wodowania kajaków. Opuszczamy zabudowę wsi, jesteśmy w Kompleksie Ruda Sułowska Rezerwatu Stawy Milickie.
Rezerwat Stawy Milickie utworzono w 1963 r., ma powierzchnię 5298,15 ha (więcej niż niektóre parki narodowe) i składa się z kilku oddzielonych od siebie kompleksów: Radziądz, Jamnik, Ruda Sułowska, Stawno i Potasznia. Gniazduje tu ok. 120 gatunków ptaków, a 50 gatunków przebywa tu w czasie przelotów. W rezerwacie występują m.in.: kszyk, cyraneczka, gągoł, podgorzałka, kureczka nakrapiana, łabędź niemy, sieweczka rzeczna, żuraw, orzeł bielik, bocian czarny, czapla purpurowa i biała, jastrząb, kania czarna i ruda, kobuz, rybołów oraz trzmielojad. W 1995 r. Stawy Milickie zostały objęte Konwencją Ramsarską o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, w 2000 r. znalazły się w programie Living Lakes. Na terenie rezerwatu obowiązuje zakaz wstępu, można poruszać się jedynie drogami publicznymi i szlakami turystycznymi.
Kompleks Ruda Sułowska liczy 1139 ha i składa się z dwóch części – północnej i południowej, jesteśmy na skraju drugiej części. Część południowa ma ok. 250 ha powierzchni, znajdują się tu płytkie stawy narybkowe, napełniane wodą późną wiosną.
Mijamy kapliczkę z 2009 r. i wiatę, po czym docieramy do ścieżki dydaktycznej wokół stawów kompleksu z tablicami informacyjnymi, którą będziemy podążać. Idziemy asfaltową drogą, biegnącą groblą wśród stawów. Dla umocnienia grobli obsadzono ją aleją dębową, w drzewach żyją chronione owady – kozioróg dębosz i pachnica dębowa. Po prawej znajdują się Stawy: Płytki, Trójkątny, Bliźniaczy Mały, Bliźniaczy i Przydrożny, po lewej – Zimowy, Trześniówka Dolna A i B oraz Trześniówka Górna.
Stawy najbardziej atrakcyjne są wiosną, kiedy można tu zobaczyć rzadką kaczkę – podgorzałkę i jesienią. Od września na stawach Trześniówce Dolnej A i Płytkim tłumnie występują: płaskonosy, krakwy, cyraneczki, nurogęsi, łyski, perkozy dwuczube, łabędzie nieme i krzykliwe. W stawach hodowane są: najliczniejszy karp, amur biały oraz szczupak, który jako jedyny jest gatunkiem rodzimym. Karp wymaga dokarmiania paszami zbożowymi, razem z amurem do rozmnażania potrzebuje wylęgarni i tarlisk. Stawy zasiedlają różne rośliny wodne, występują tu zespoły rzęs i spirodeli wielokorzeniowej, żabiścieku pływającego oraz rdestnic. Na brzegach rośnie szuwar trzcinowy. Z owadów najliczniej występują przedstawiciele chrząszczy – pływak żółtobrzeżek i ważek – husarze i żagnice.
Przy Stawie Przydrożnym skręcamy w drogę gruntową, idziemy brzegiem stawu Trześniówka Górna. Osiągamy łąki poprzerastane zagajnikami i opuszczamy na chwilę granice rezerwatu. Za kolejnym zakrętem wracamy w nie i idziemy groblą między stawem Żabiniec Duży C po prawej i Trześniówka Średnia i Dolna A oraz Stawem Zimowym po lewej.
Znajdujące się na brzegu stawów trzcinowiska są siedliskiem różnych gatunków ptaków. Wiosną słychać w nich głos bąka i trzciniaka, jesienią zbierają się w nich przed odlotem chmary szpaków, zimą przebywają tu raniuszki, sikory i sójki. Nad stawami występują także płazy. Wczesną wiosną swoje gody odprawiają ropuchy szare, żaby trawne i moczarowe, na przełomie kwietnia i maja – kumaki, rzekotki i żaby zielone. Jesienią po krzewach i niższych drzewach wspina się rzekotka drzewna. Z gadów można zobaczyć jaszczurkę zwinkę, padalca, zaskrońce i żmije zygzakowate, a z rzadkich gatunków – gniewosz plamisty.
Jesteśmy ponownie w miejscu, gdzie zaczęła się ścieżka dydaktyczna, wracamy tą samą drogą obok kapliczki, jazu na Młynówce Sułowskiej i młyna do Centrum Naturum.