Rachowice

rachowice-kosciol-3 Rachowice - kościół
Wieś w gminie Sośnicowice. W 1295 r. w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis miejscowość wymieniona jest jako Rachowitz. W 1936 r. w czasie rządów narodowych socjalistów została zmieniona na całkowicie niemiecką Buchenlust.
Wieś Rachowice powstała w 2. poł. XIII w. W 1475 r. rycerz Mikołaj Bierawa sprzedał dwór i wieś rycerzowi Christofowi Dziecko. W 1571 r. Rachowice przeszły w ręce Larischów, a w 1602 r. właścicielem był Orzeski von Syrin. W latach 1625-1711 wieś była w posiadaniu rodu von Holy. W 1720 r. dobra nabył Polak hrabia Gabriel Wyhowski, a od 1730 r. Rachowice stały się własnością hrabiów von Hoditz, którzy byli właścicielami dóbr sośnicowickich. W styczniu 1945 r. żołnierze sowieccy podpalili plebanię. Wraz z plebanią spłonęły wszystkie dokumenty parafialne oraz księgi metrykalne.
(za Wikipedią)

Warto zobaczyć:

Drewniano-murowany kościół Św. Trójcy. W wykazie z 1447 r. wymieniana jest parafia w Rachowicach. Murowane prezbiterium pochodzi z XV/XVI w. Drewniana nawa kościoła wybudowana została ok. 1668 r., nieco później (1679-88) do nawy od strony zachodniej dostawiono wieżę-dzwonnicę. W 1705 r. dzwonnica została zniszczona przez pożar. Wieżę odbudowano w latach 1780–90.
Kościół orientowany, otoczony cmentarzem. Nawa kościoła drewniana, o konstrukcji zrębowej, otoczona sobotami wspartymi na słupach z zastrzałami, po stronie północnej soboty oszalowane, od północy pokryta gliną i pobielona, od południa obita gontem. Nawa na rzucie zbliżonym do kwadratu, od wschodu przylega do niej węższe prezbiterium zamknięte 3-bocznie, oszkarpowane. Prezbiterium i zakrystia murowane z cegły, otynkowane. Przy prezbiterium od strony północnej znajduje się 5-boczna zakrystia. Dach wspólny dla nawy i prezbiterium, 2-spadowy, pokryty gontem. Na wieży wysoki dach namiotowy, 8-boczny, gontowy. Nad prezbiterium 6-boczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona gontową kopułką. Elewacje pobite gontem. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium znajduje się żeliwna płyta nagrobna Franciszka Imieli (odlew Huty Gliwickiej). Wieża drewniana o konstrukcji słupowej, przylegająca do nawy od strony zachodniej, w jej przyziemiu znajduje się kruchta wejściowa. Na wieży trzy dzwony odlane po II wojnie światowej w pracowni Felczyńskich w Przemyślu (wcześniejsze zarekwirowano podczas wojny).
Prezbiterium gotyckie (XV/XVI w.), murowane z cegły, węższe, wydzielone łukiem tęczowym o wykroju półkolistym. W prezbiterium i zakrystii sklepienia kolebkowe z lunetami, w nawie i kruchcie znajduje się strop płaski. Nawa prostokątna, o konstrukcji zrębowej. Od strony zachodniej nawy znajduje się chór muzyczny, 3-boczny, wsparty na dwóch drewnianych kolumnach.
Wyposażenie głównie barokowe. Ołtarz główny barokowy, sprzed 1679 r., zawierający obraz Trójcy Przenajświętszej (prawdopodobnie z XVII w.). Za ołtarzem XIX-wieczna adnotacja o pożarze w 1705 r. Ołtarze boczne późnobarokowe, z XVIII w. W ołtarzu prawym wizerunek Piety (XVIII w.), w lewym – św. Antoni z Padwy. Kosz ambony z XVII w., noga i baldachim – z XIX w. Nowe organy wykonane zostały w latach 2008-09 na wzór wcześniejszych, XVIII-wiecznych (z zachowaniem oryginalnego prospektu organowego z XVII w.) według projektu prof. Juliana Gembalskiego. Wykonawcą instrumentu był organmistrz Henryk Hober z Olesna.
Kościół położony jest na cmentarzu. Z pierwotnego ogrodzenia cmentarza zachowała się tylko drewniana bramka, kryta gontem. Przy bramce znajduje się pomnik upamiętniający poległych w obu wojnach światowych. W pobliżu zakrystii natomiast znajduje się krzyż „Męka Pańska” z 1830 r. oraz figurka św. Jana Chrzciciela.
Drewniany spichlerz z 1. poł. XIX w.
Kapliczka z poł. XIX w., wyremontowana w 1982 r.
Barokowa rzeźba św. Jana Nepomucena z XVIII w.

Pomnik Juliusza Rogera, lekarza związanego głównie z Rudami Raciborskimi znajdujący się w lesie na wschód od wsi, w miejscu jego śmierci.

Dodaj komentarz