Miasto (14 tys. mieszkańców) w powiecie wodzisławskim, położone w najwyższym miejscu Płaskowyżu Rybnickiego (311 m), przy szosie Racibórz – Wodzisław Śl. i towarowej linii kolejowej z Bluszczowa. Wieś Pszów wzmiankowana była w 1265 r., z okazji lokacji na prawie niemieckim. W 1293 r. zbudowano drewniany kościół Św. Krzyża, ok. 1350 r. kolejny, już murowany pw. Wszystkich Św. Ok. 1544 r. Wacław Siedlicki z Choltic wprowadził we wsi luteranizm, w 1628 r. wróciła do katolicyzmu. W XVII-XVIII w. własność Welczków, od ok. 1769 r. Lichnowskich, od 1803 r. rodziny de Wrochem, od 1860 r. von Doeringem, od 1867 r. hr. Węgierskich, którzy sprzedali ją w 1904 r. Bankowi Polskiemu w Poznaniu. W 1692 r. wzmiankowano szkołę, 4 lata później karczmę. Na pocz. XIX w. rozpoczęto eksploatację gipsu i produkcję wapna oraz potażu. W 1811 r. doszło do powstania chłopskiego. W 1830 r. powstał trakt łączący Wodzisław z Raciborzem, w 1843 r. rozpoczęła działalność kopalnia Anna, którą połączono w 1882 r. pierwszą na ziemiach polskich napowierzchniową kolejką linową ze stacją kolejową w Czernicy. W 1856 r. miał miejsce wielki pożar, który pochłonął 21 domów. W 1872 r. powstała pierwsza poczta, w 1905 r. rozpoczęto budowę kopalnianego osiedla patronackiego. W 1914 r. doprowadzono linię kolejową z Olzy. Pszów w 1922 r. włączono w granice Polski, w 1927 r. do miasta przyłączono gminę Pszowskie Doły, w 1954 r. miejscowość uzyskała prawa miejskie. W latach 1975-94 Pszów znajdował się w granicach Wodzisławia Śl., 30.12 1994 r. odzyskał prawa miejskie.
Warto zobaczyć:
Bazylika Narodzenia NMP i Sanktuarium MB Uśmiechniętej. W 1722 r. mieszkańcy Pszowa przywieźli z pielgrzymki kopię obrazu MB Częstochowskiej (MB Pszowskiej). Po renowacji przez Fryderyka Siedleckiego obraz zyskał nowe oblicze, nie przypominające oryginału i zyskał miano MB Uśmiechniętej. Już kilka lat później, dzięki licznym uzdrowieniom, obraz stał się przedmiotem kultu, w związku z czym opat z Rud Rudolf de Strachwitz w lipcu 1732 r. dokonał jego koronacji. Istniejący tu kościół nie mieścił pielgrzymów, w związku z czym w latach 1743-47 zbudowano nową świątynię, wg projektu Fryderyka Gansa z Karniowa, a stary kościół rozebrano w 1811 r. Obraz Pszowskiej Madonny uroczyście przeniesiono do głównego ołtarza w 1750 r., przy udziale bpa Filipa Gotharda Schaffgotscha. W 1795 r. papież Pius VI nadał odwiedzającym kościół łaskę odpustu. W latach 1847-50 powstały wieże, a ukończoną świątynię konsekrował 14 września 1862 r. sufragan wrocławski ks. bp Adrian Włodarski. Obok kościoła w 1855 r. zbudowano stacje Drogi Krzyżowej dla licznie przybywających pielgrzymów. W 1997 r. kościół podniesiono do rangi bazyliki mniejszej, w 2002 r. ustanowiono tu sanktuarium maryjne.
Budynek Urzędu Miasta z 1910 r.
Kopalnia Anna, powstała w 1842 r.