Przyłęk - kościół
Wieś w gminie Bardo, położona w dolinie Nysy Kłodzkiej, przy linii kolejowej Kłodzko – Kamieniec Ząbkowicki. W okolicy odkryto ślady osadnictwa kultury łużyckiej. Wieś wzmiankowana w 1198 r., w 1230 r. ks. Henryk Brodaty darował ją kapitule Św. Krzyża katedry wrocławskiej, a część Piasek klasztorowi augustianów (od 1247 r. cystersów) w Kamieńcu Ząbkowickim, prawdopodobnie wtedy nastąpiła lokacja na prawie niemieckim. W 1253 r. wzmiankowano wójta, prawdopodobnie wieś uzyskała prawa miejskie, jednak nie utrzymały się zbyt długo. W 1394 r. cystersi nabyli od kanoników katedralnych we Wrocławiu młyn nad Nysą Kłodzką. W czasie wojny 30-letniej wybuchła zaraza (1633), wieś zniszczyli Szwedzi (1647). W 1806 r. stacjonowały tu oddziały austriackie hr. von Goetzena. Po sekularyzacji w 1810 r. wieś przeszła na własność państwa. W 1836 r. Schonermarck założył cukrownię, w 1874 r. doprowadzono linię kolejową, stacja powstała koło kolonii Neuland i składnicy drewna. W 1889 r. w jej okolicy powstała fabryka ligniny i papieru (po 1945 r. Bardeckie Zakłady Przemysłu Papierniczego). Na wschód od wsi planowana jest budowa Zbiornika Kamieniec.
Warto zobaczyć:
Kościół św. Anny, wzmiankowany w 1230 r., obecny gotycki z XIV w., zniszczony w czasie wojny 30-letniej i odbudowany w 1670 r. W 1701 r. zawaliła się wieża, a w 1802 r. cały kościół spłonął, odbudowany w zmienionym kształcie w latach 1803-23, wieża z 1871 r. Jednonawowy z węższym prezbiterium, kwadratowa wieża z iglicowym hełmem z prześwitem. Zachował się gotycki ostrołukowy portal. Wewnątrz sklepienie kolebkowe z polichromiami z ok. 1720 r., ołtarz główny z 2. poł. XVIII w., ołtarze boczne z 1740 r., ambona i chór z ok. poł. XVIII w. (same organy z 1887 r.) oraz gotycka figura MB z 1486 r. Na murze barokowe epitafia z ok. poł. XVIII w. Obok kościoła figura MB z XVIII/XIX w., plebania z XVIII w. (później przebudowana).
Dawna szkoła (ul. Główna 24) z 3. ćw. XIX w.
Stacja kolejowa z pocz. XX w.
Spichlerz (ul. Główna 19) z XVIII w., przebudowany w 2. poł. XIX w.
Młyn (ul. Główna 11) z 1697 r., przebudowany w 1850 r.
Do dawnego folwarku (ul. Główna 16) prowadzi brama z 3. ćw. XIX w. z figurą rycerza i dwoma lwami.
Kilka kapliczek i figur przydrożnych, m.in. ludowa figura MB z Dzieciątkiem z XVIII/XIX w. (ul. Główna 18), figura św. Jana Nepomucena z XVIII w. koło młyna.