Wieś w gminie Brenna, położona w dolinie Brennicy, na pograniczu Pogórza Śląskiego i Pasma Klimczoka w Beskidzie Śląskim. Wzmiankowana w 1305 r., od 1417 r. własność rodu Pięćlatów. W XVI w. doszło do podziału na Górki Wielkie i Małe. Wieś była własnością Góreckich (1521-1697), Marklowskich (1734-1802) i książąt cieszyńskich. W 1931 r. na wzgórzu Bucze utworzono Stanicę i Centralną Szkołę Instruktorek ZHP, a we wsi Szkołę Pracy Społecznej ZHP, którą kierował Aleksander Kamiński. Po 1945 r. obiekty te przejęto na cele lecznicze.
Co warto zobaczyć w Górkach Wielkich
Kościół Wszystkich Świętych. Zbudowany w stylu gotyckim z fundacji Góreckich w XVI w. Przebudowany w 1662 r. z zatarciem cech gotyckich. Jednonawowy z półkoliście zamkniętym prezbiterium, wystrój wnętrza barokowo-klasycystyczny. W bramie płyta nagrobna Henryka Góreckiego, zmarłego w 1682 r. Wokół cmentarz z grobem Zofii Kossak.
Zespół dworski. Dwór zbudowała w 1781 r. Helena Marklowska, w 1922 r. zakupił go Tadeusz Kossak, mieszkała tu jego córka, pisarka Zofia Kossak-Szczucka, 2. voto Szatkowska. W 1945 r. dwór spłonął, w ocalałym domku ogrodnika urządzono w 1957 r. Muzeum Zofii Kossak. Zachowały się mocno zniszczone zabudowania gospodarcze z aleją 200-letnich lip i dębów.