Wieś gminna w powiecie leskim, położona w dolinie Solinki, na pograniczu Pasm Wołosani, Łopiennika i Jasła. Założona w 1552 r. przez rodzinę Balów na prawie wołoskim. W 1648 r. Samuel Bal zbudował groblę i drogę na Węgry przez Cisną, na której pobierał myto od przejeżdżających kupców. Później własność Bełżeckich, od 1712 r. Lubomirskich, od 1720 r. Michała Urbańskiego, który w 1739 r. erygował tu parafię. W 1740 r. przeszła na własność Fredrów, Jacek Fredro ojciec Aleksandra w 1810 r. wykorzystując tutejsze złoża ubogiej rudy darniowej założył hutę, tzw. fryszerkę. Aleksander Fredro opisał Cisną w pamiętniku „Trzy po trzy”. W 1846 r., podczas powstania krakowskiego, znajdował się tu punkt zborny oddziałów pod dowództwem mjr Jerzy Bułharyna, który podjął nieudaną wyprawę na Sanok. W latach 1890-1895 zbudowano wąskotorową kolejkę leśną z Nowego Łupkowa, przedłużoną w 1904 r. do Kalnicy. Od jesieni 1914 do wiosny 1915 r. Cisna była trzykrotnie na linii frontu austriacko-rosyjskiego. W latach międzywojennych znane letnisko. W latach 1945-47 miejsce walk z oddziałami UPA, do legendy przeszła obrona tutejszego posterunku przez milicjantów, na miejscu tym stoi pomnik.
Warto zobaczyć:
Neogotycki kościół św. Stanisława Biskupa z 1914 r.
Na cmentarzu najstarszy grób w Bieszczadach z 1842 r. Antoniego Kwiecińskiego i jego wnuczek.