Wieś w gminie Długołęka, położona przy szosie i linii kolejowej Wrocław – Oleśnica. Borowa (niem. Bohrau) wzmiankowana była w 1249 r., w XV-XVI w. stanowiła siedzibę rodową rodziny von Borschniz, w XVII-XVIII w. należała do von Esslingerów, hr. von Gfug i rodziny von Logau. Ok. 1750 r. przeszła w ręce von Schwerinów i pozostała w ich rękach do 1945 r. Pod koniec 2. wojny światowej Günther Grundmann, Konserwator Zabytków Prowincji Dolnośląskiej urządził w tutejszym pałacu składnicę dzieł sztuki.
Warto zobaczyć:
Pałac powstał w XVI/XVII w. na wyspie otoczonej fosą. Od ok. 1750 r. do 1945 r. należał do rodziny von Schwerin, pruskich generałów i hrabiów, którzy przebudowali go w stylu barokowym. W 1905 r. budynek rozbudowano po pożarze, powstała wtedy modernistyczno-secesyjna wieża i przybudówki. Po 1945 r. w pałacu utworzono szkołę, w folwarku powstał PGR. Od 2005 r. własność prywatna, działał tu hotel z restauracją. W południowym ryzalicie w kształcie trójkątnego tympanonu herb rodowy Schwerinów i dekoracja stiukowa. Pięciokondygnacyjna wieża z zegarem i dzwonem ma 40 m wys. Wokół park dworski o pow. 8 ha, położony na wyspach pomiędzy rzekami i kanałami.
Kościół MB Królowej Polski, pierwsza świątynia powstała tu prawdopodobnie w XV w., ok. 1550 r. została przejęta przez protestantów, którzy postawili nową budowlę w 1632 r. Po przerwie w latach 1653-1707 świątynia wróciła w ręce ewangelików. W 1771 r. hr. Fryderyk Albrecht von Schwerin ufundował obecny kościół w skromnym stylu barokowym z drewnianą wieżą, kryty gontem. W 1865 r. dostawiono murowaną neoromańską wieżę. Wewnątrz rokokowo-klasycystyczny konfesjonał z 1771 r. i epitafium Jana Krzysztofa Weltza (zm. 1766).
Stacja Borowa Oleśnicka położona na linii Wrocław – Oleśnica, która powstała jako część połączenia do Kluczborka w 1868 r. Linia została zelektryfikowana w 1972 r., kursują nią połączenia Wrocław – Łódź – Warszawa. Budynek stacji pochodzi z lat budowy linii.
[mapsmarker marker=”174″]