11,3 km
Mietków – 1,0 km – Wawrzeńczyce – 2,2 km – Stróża – 5,2 km – Nowa Wieś Kącka – 2,9 km – Kąty Wrocławskie
Dojazd – stacje Mietków i Kąty Wrocławskie na linii Wrocław – Wałbrzych – Jelenia Góra
Odcinek międzynarodowego szlaku R9 Adriatyk – Bałtyk, trasa biegnie głównie terenami polnymi, na pograniczu Równiny Wrocławskiej i Wysoczyzny Średzkiej, zahaczając o dolinę Strzegomki z niewielkimi kompleksami leśnymi. Nawierzchnia – drogi asfaltowe, z Nowej Wsi Kąckiej do Kątów Wrocławskich ścieżka rowerowa.
Trasa zaczyna się na przystanku kolejowym Mietków.
Przystanek Mietków położony jest na linii Wrocław – Jelenia Góra, zbudowanej na odcinku do Świebodzic w 1843 r. przez Kolej Wrocławską – Świdnicko – Świebodzicką, jako drugie połączenie na ziemiach polskich. Pod koniec XIX w. linia otrzymała drugi tor, w 1928 r. odcinek do Jaworzyny Śl. zelektryfikowano. W 1945 r. trakcję elektryczną rozebrały wojska radzieckie, linię ponownie zelektryfikowano w latach 1965-66. Pierwotny przebieg linii został zmieniony w latach 1980-84 w związku z powstaniem Jeziora Mietkowskiego, pierwotna stacja Mietków znajdowała się 330 m na południe, nieco bliżej centrum wsi.
Z przystanku jedziemy szosą w kierunku Wawrzeńczyc, mijamy zalane wyrobisko kopalni kruszywa Stróża i przecinamy Strzegomkę. Most nad rzeką został zniszczony podczas powodzi w 2024 r., obecnie znajduje się tu tymczasowa konstrukcja saperska. Jadąc skrajem lasu docieramy do Wawrzeńczyc (ul. Osiedle) i docieramy do skrzyżowania z ul. Kątecką.
Warto tu podjechać 350 m w lewo obok willi z 1888 r. do kościoła. Po lewej mijamy bramę wjazdową kompleksu pałacowego. Pałac von Saurmów z 1792 r. nie zachował się do naszych czasów, pozostał folwark z ruinami fontanny.
Kościół św. Wawrzyńca powstał pierwotnie w XIV w., obecną klasycystyczną świątynię z lat 1815-1816 ufundowała rodzina von Saurmów. Wewnątrz można zobaczyć ołtarz główny z 1750 r. i boczny z 1816 r. z obrazem sąd nad św. Wawrzyńcem oraz rokokowy prospekt organowy z 1791 r. W zachodniej ścianie znajdują się trzy renesansowe płyty nagrobne m.in. Hansa von Saurmy (zm. 1602).
Skręcamy w ul. Kątecką i opuszczamy Wawrzeńczyce. Jedziemy widokowym skrajem Wysoczyzny Średzkiej, opadającej do doliny Strzegomki. Przy odejściu drogi do dawnego Zielonego Mostu (Grüne-Br.) zachował się dawny drogowskaz.
Po chwili docieramy do Stróży, gdzie wita nas dawny młyn (nr 1). Jedziemy ul. Kolejową, za zakrętem znajduje się dawna gospoda (nr 8), w której ulokowano świetlicę wiejską. Przekraczamy Strzegomkę i jedziemy ul. Rzeczną jej prawym brzegiem. Mijamy krzyż, po drugiej stronie rzeki znajduje się kościół, do którego można dotrzeć kładką.
Kościół św. Jana Chrzciciela istniał już w 1319 r., jednak wskutek wielokrotnych powodzi groził zawaleniem i na pocz. XIX w. został rozebrany. Obecna świątynia powstała w 1856 r., wewnątrz znajduje się skromne neogotyckie wyposażenie. Obok stoi plebania (dawna szkoła) z XIX/XX wieku.
Jedziemy dalej ul. Rzeczną, obok dawnego folwarku Schmachtenhain (obecnie stadnina) szosa skręca, opuszczając Stróżę. Przecinamy kilka strug w dolinie Strzegomki i podjeżdżamy lekko skłonem wysoczyzny do przejazdu na linii kolejowej Wrocław – Wałbrzych. Wkraczamy w granice gminy Kąty Wrocławskie, osiągając rozległe wzniesienie 163 m, zwane niegdys Wacht-Berg (Góra Strażnicza). Przejeżdżamy pod wiaduktem autostrady A4 Wrocław – Legnica i zjeżdżamy wyraźnym skłonem obok niedoszłego cmentarza z zabytkowym krzyżem do Nowej Wsi Kąckiej.
Nowa Wieś Kącka wzmiankowana była w 1244 r. jako lokowana na prawie niemieckim, do sekularyzacji w 1810 r. należała do biskupstwa wrocławskiego.
Za skrzyżowaniem z szosą z Sokolnik docieramy do kościoła.
Kościół śś. Szymona i Tadeusza wzmiankowany był w 1318 r. i zniszczony w poł. XVII wieku. Nie przetrwały również kolejne konstrukcje – ryglowa z 1701 r. i murowana z lat 1784-85, błędnie wzniesiona i rozebrana. Obecna neoromańska świątynia powstała w 1858 r., jednonawowa z prezbiterium w formie absydy i wieżą. Wewnątrz znajduje się neoromańskie wyposażenie z czasów powstania świątyni ale zachowały się też elementy z poprzednich trzech świątyń – gotyckie sakramentarium, popiersie św. Jadwigi z pocz. XVI w. i barokowy ołtarz główny z figurami patronów kościoła.
Naprzeciwko kościoła znajduje się dawna gospoda (nr 34), pełniąca obecnie funkcję świetlicy wiejskiej, a obok dawna szkoła (nr 35).
Jedziemy dalej przez wieś, mijając dwie kapliczki – z ok. 1865 r., niestety za bardzo przebudowaną w 2012 r. i kolejną z 1875 roku. Na rozdrożu we wschodniej części wsi stoi granitowy krzyż kamienny z XIV-XV w. o wymiarach 66 x 78 x 25 cm, a za nim pomnik poległych w I wojnie światowej.
Zaczyna się tu ścieżka rowerowa, którą opuszczamy Nową Wieś Kącką i wkraczamy w granice Kątów Wrocławskich. Mijamy krzyż z figurą Chrystusa malowaną na blasze, po chwili docieramy do strefy przemysłowej. Na rondzie gen. Maczka skręcamy razem ze ścieżką rowerową w ul. Spółdzielczą, na skrzyżowaniu z ul. Okrzei stoi kapliczka z 1958 roku. Po chwili docieramy do ul. 1 Maja przy stacji kolejowej gdzie kończymy etap trasy.
Stacja Kąty Wrocławskie położona jest na linii Wrocław – Jelenia Góra, zbudowanej na odcinku do Świebodzic w 1843 r. przez Kolej Wrocławską – Świdnicko – Świebodzicką, jako drugie połączenie na ziemiach polskich. Pod koniec XIX w. linia otrzymała drugi tor, w 1928 r. odcinek do Jaworzyny Śl. zelektryfikowano. W 1945 r. trakcję elektryczną rozebrały wojska radzieckie, linię ponownie zelektryfikowano w latach 1965-66. W 1908 r. planowano doprowadzić do Kątów Wrocławskich linię kleinbahn ze Środy Śląskiej przez Rakoszyce.
Stacja posiada pięć torów, ruch obsługiwany jest przez nastawnię KW, obok której zachowała się głowica wyprodukowanego w Mannheim żurawia do nawadniania parowozów. Przy stacji zachowała się także wieża ciśnień z poł. XIX w. w rzadkiej konstrukcji prostopadłościanu nakrytego dwuspadowym dachem. Ze stacji biegnie bocznica do zbudowanego w 2007 r. terminalu kontenerowego Schavemaker Invest, wcześniej na tym terenie znajdowała się bocznica Zakładów Przemysłu Ziemniaczanego Kąty. Przed 1945 r. z zachodniej głowicy stacji biegła bocznica do majątku w Kozłowie. Klasycystyczny budynek dworca pochodzi z lat 1867-70, w latach 2020-21 został odremontowany. Ulokowano tu siedziby domu kultury i Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej, przed budynkiem powstał parking.
